Rola ochrony gazowej przy spawaniu łukowym

Spawanie łukowe to metoda łączenia metali. Polega ona na stopieniu materiału, który podczas zastygania tworzy spaw. Jakość spawu zależy od czystości upłynnionego metalu, dlatego tak ważne jest zastosowanie odpowiedniej ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Jej rolę pełnią gazy techniczne.

Efekty zanieczyszczeń płynnego metalu

Bez względu na to, jaka metoda stosowana jest w procesie spawania, niemal zawsze sprowadza się ona do roztopienia elektrody bądź łączonych krawędzi i „sklejenia” ich w całość. Płynny metal, rozpuszczony wysoką temperaturą płomienia lub łuku elektrycznego, lokuje się w tzw. jeziorku spawalniczym. Jest ono narażone na wiele czynników zewnętrznych, które mogą wpływać na ostateczną jakość spawu. Warto pamiętać, że od jego postaci zależy trwałość połączenia, które w konsekwencji decyduje o bezpieczeństwie. Tak dzieje się choćby, gdy są spawane elementy karoserii pojazdów czy stalowe konstrukcje.

Zadaniem gazów technicznych wykorzystywanych podczas procesu spawania jest osłona jeziorka przed dostępem zanieczyszczeń oraz powietrza. To ostatnie może powodować utlenianie metalu, znacznie osłabiając spaw. Z kolei dodatek azotu powoduje kruchość i porowatość spoiny, a wilgoć wpływa na pojawianie się pęcherzy. Poza samą obecnością gazu istotny jest też jego skład, który zapobiega powstawaniu odprysków i decyduje o szybkości spawania.

Gazy stosowane w spawalnictwie i efekty ich działania

Gazy to materiały spawalnicze o bardzo zróżnicowanych właściwościach. Dlatego też wykorzystywane są w określonych sytuacjach. W roli osłonowej stosuje się przede wszystkim: argon, tlen i dwutlenek węgla, hel, wodór oraz tlenek azotu. Stosowane są też różne mieszanki tych gazów, komponowane w celu połączenia tych cech.

• Argon i hel są gazami obojętnymi, nie wchodzą w reakcje chemiczne i nie powodują utleniania metali. Stanowią składnik większości mieszanek gazów osłonowych w spawaniu łukowym.
• Dwutlenek węgla i tlen mają zdolności utleniające, dlatego stosowane są w parze z argonem lub helem do stabilizowania łuku elektrycznego.
• Wodór powoduje zwiększenie intensywności cieplnej łuku i poprawia wtopienie.
• Tlenek azotu redukuje poziom ozonu w rejonie spawania.

Kombinację i proporcje mieszanek gazów osłonowych określają polskie normy.