Węże spawalnicze – cechy fizyczne i kolorystyka

uśmiechnięty spawacz w niebieskim kombinezonie i z podniesioną maskąWyposażenie stanowiska spawacza musi spełniać określone wymogi techniczne. Dzięki temu poszczególne elementy sprawdzą się także w wysokich temperaturach i pod dużym ciśnieniem. Konkretne cechy muszą również posiadać węże spawalnicze, które są wykorzystywane jako łącznik pomiędzy butlą i palnikiem.

Materiały i konstrukcja węży spawalniczych

Spawalnictwo znane jest od ponad wieku, a prace spawalnicze były wykonywane zanim pojawiły się węże z tworzyw sztucznych. Przez dziesiątki lat za idealny materiał do pompowania mediów pod ciśnieniem uważano gumę. Wynika to z jej elastyczności, która pozwala materiałowi dostosować się do nacisku i tym samym zmniejsza ryzyko pęknięcia. Ekspansja tworzyw sztucznych, a przede wszystkim opanowanie ich produkcji oraz modyfikacji składu pozwalają na stosowanie w spawalnictwie wężów polietylenowych. Ten wyjątkowy materiał może być kształtowany zgodnie z zapotrzebowaniem, a odpowiednie dodatki zapewniają mu też wytrzymałość i elastyczność.

Gazy stosowane podczas spawania są często łatwopalne, dlatego ryzyko pęknięcia przewodu jest równoznaczne z niebezpieczeństwem wybuchu. Aby dodatkowo ograniczyć to zagrożenie, stosuje się specjalne oploty z metalowych i plastikowych siatek, a także osłony z żywicy syntetycznej. Wśród oczekiwanych cech wężów spawalniczych można wymienić:

  • odporność na iskry,
  • wysoką elastyczność,
  • odporność na chemikalia, smary, oleje i kwasy,
  • odporność na promieniowanie UV,
  • odporność na starzenie,
  • brak tendencji do skręcania się i załamywania.

Kolorystyka węży spawalniczych a normy

Przesyłane wężami spawalniczymi gazy mają różne właściwości. Jedne z nich są łatwopalne, inne obojętne, jak np. powietrze. Uniknięcie pomyłek podczas pracy w przyłbicy lub masce wymaga stosowania się do ogólnych zasad BHP. Określają one, jaki kolor wężów powinien być wykorzystany do przesyłu konkretnej grupy gazów. Standardowo do tlenu stosuje się węże w kolorze niebieskim. Do acetylenu oraz innych gazów palnych wykorzystywany jest wąż w kolorze czerwonym. Do transportu sprężonego powietrza, azotu, argonu oraz CO2 służy kolor czarny. Barwy te nie obowiązują w przypadku LPG, gazu ziemnego i metanu. Jeśli do dyszy dostarczana jest mieszanka, kolor przewodu powinien odpowiadać dominującemu rodzajowi gazu.

Mówiąc o standardach, warto też wspomnieć o przepisowej długości wężów, która powinna mieścić się w zakresie od 5 do 20 metrów.